Uit de oude doos: ereburgemeester van Hoegaarden André Hettich overleed 30 jaar geleden
Op 20 december 1991 overleed ereburgemeester André Hettich, de liberale voorman op 87-jarige leeftijd, aan een slepende ziekte. André Hettich was juwelier van beroep en werkte ook als adviseur in de suikerfabriek Grand-Pont in Hoegaarden. Hij was daarbuiten actief op twee fronten: de wielerbond en in de politiek, bij de liberale PVV. Hij was burgemeester van 1959 tot 1970. Daarenboven speelde hij in WOII een belangrijke rol bij de Geheime Diensten. Omdat hij van Duitse afkomt was werd hij net niet aangehouden.
Wijlen Hubert Van Nerum van de studie - en navorsingscommissie van ’t Nieuwhuys beschreef in het tijdschrift Alpaidis, het leven van André Hettich, de “Mayeur” die een gekende politieke figuur was in Hoegaarden en ver daarbuiten.
Hettich was gemeentebediende in 1919, kandidaat - raadslid in 1932, eerste schepen in 1939, liberaal burgemeester in 1959, vanaf 1971 raadslid, en daarna ereburgemeester. Hij begon in 1921 zijn politieke loopbaan als voorzitter van de Jonge Liberale Wacht. Hij was medestichter van de wielerclub Het Rode Wiel in 1919, was afgevaardigde in de Raad van de Belgische Wielerbond en het Brabants Sportcomité, en Commissaris van de Internationale koers Parijs-Brussel in 1953. Met zijn feestcomité “Au Cercle” organiseerde hij tal van wielerwedstrijden. Hij was nog actief in tal van andere liberale verenigingen o.a. als toneelspeler.
Uurwerkmakers uit het Zwarte Woud
Zijn grootvader Gordien Hettich werd geboren in het Zwarte Woud, waar hij specialist was in koekoeksuurwerken. Om aan het Pruisische militarisme te ontsnappen kwam hij rond 1880 met zijn broer naar België, waar ze zich tot Belg lieten naturaliseren. Gordien vestigde zich te Perwez waar hij zijn beroep van uurwerkmaker voortzette. Hij trouwde met Adèle Allard en kreeg drie zonen: Joseph die in Geldenaken ging wonen, Alphonse die naar Hoegaarden kwam en Louis die Zoutleeuw verkoos. Ze waren alle drie uurwerkmaker van beroep. André Hettich was het derde kind van Alphonse Hettich en Julie Mathy. Het jonge gezin vestigde zich aan de Tiensestraat in Hoegaarden, waar ze een schitterende uurwerken- en juwelen[1]zaak hadden, en waar André het beroep van zijn vader leerde. André zou na de dood van zijn vader de juwelenzaak voortzetten.
Geheime Diensten in WOII
Tijdens WOII behoorde André Hettich als “indicateur” tot de geheime diensten. Door zijn Duitse afkomst kon hij contacten bekomen met hogere Duitse officieren en zo informatie doorspelen. Twee Duitse officieren die afkeer hadden voor het nazisme, en een eerbiedige vriendschap betoonden aan André, vanwege zijn Duitse afkomst, waren zijn beste inlichtingenbronnen. Door een Duitse verordening op 28 maart 1942 werd André Hettich als schepen afgezet en uit het gemeentehuis gejaagd. In april 1942 werd hij zelfs voor de Gestapo gebracht, waar hij beticht werd van verraad tegen de nieuwe orde. Hij werd wel bedreigd, maar niet aangehouden, en dat had hij aan die twee Duitse officieren te danken, die de aanklacht als ‘Schweinerei’ bestempelden. Hij gaf in de oorlog ook sluikbladen uit, werkte samen met de directie van de Grand-Pont die het verzet steunde. Hij verleende steun aan ondergedoken werkweigeraars en hij maakte aan het verzet lijsten over, over Hoegaardse collaboratie. In mei 1944 moest hij onderduiken want de SS had de bovenhand gekregen op het militaire gezag.
Twist met Michel Giroulle
Tussen André Hettich en zijn voorganger-burgemeester Michel Giroulle was de verstandhouding nooit goed . Hettich werd burgemeester werd in 1959, maar reeds toen was er een liberale scheurlijst met Michel Giroulle. Achteraf zou ook schepen Albert Swellen zich tegen zijn liberale partij keren en in 1970 verloor André Hettich de liberale meerderheid die in Hoegaarden startte in de 19de eeuw en 74 jaar geduurd had. Toen kwam de CVP in de meerderheid en sinds 1976 is er een absolute katholieke meerderheid in Hoegaarden.
