Ouders begraven zelf verongelukte zoon Gérault: "Ik beloof je dat ik je nooit zal vergeten”
In de Sint-Pieterskerk in Lincent werd vrijdag door vrienden en familie afscheid genomen van Gérault Wiame die op 3 maart verongelukte toen zijn Porsche uit de bocht ging in Zeebrugge. Zijn ouders runnen een begrafenisonderneming en stonden zelf in voor de dienst. Het werd een plechtigheid met heel wat muziek en verschillende getuigenissen van familie en vrienden. Er vloeiden tranen maar tegelijkertijd werd het een plechtigheid van hoop en vooral een zeer mooi eerbetoon aan Gérault die veel te jong moest sterven.
De kerk zat meer dan vol en, net als anderen, moesten wij ook even slikken toen zijn kist werd binnengedragen, voorafgegaan door zijn foto en gevolgd door de familie. Onder hen ook zijn ouders, Marc Wiame en Anne Delarbre, zaakvoerders van funerarium Delarbre in Lincent die de uitvaart zelf regelden, je wenst het niemand toe. Gérault werkte er al tien jaar en was de zesde generatie in het familiebedrijf.
Lees verder onder de foto.
"Over de grens van de dood heen blijft de liefde bestaan"
Hij werd geboren op 18 december 1995 in Rocourt en overleed dus op 3 maart in Zeebrugge. “Nooit gedacht dat we hier vandaag zouden staan om afscheid van jou te nemen. Je maakte op mij veel indruk met alles wat je deed”, begon de pastoor de plechtigheid, die best emotioneel was maar toch ook een boodschap van hoop bracht.
“Over de grens van de dood heen blijft de liefde bestaan. Vanaf de regenboog kan ik naar je kijken. Ik beloof je dat ik je nooit zal vergeten”, zei de mama tijdens de plechtigheid waarop het koor, het leken wel stemmen van engelen, Ain’t No Mountain High Enough inzette.
Lees verder onder de foto.
"Bompa haalt wellicht spel kaarten boven"
Het leven van Gérault was niet altijd makkelijk, hij leed namelijk, van bij zijn geboorte, aan de ziekte mucoviscidose. “Mijn ouders waren altijd in de weer voor hem. Ik hoor ze nog zeggen Gérault nam je jouw medicijnen en wanneer hij naar het ziekenhuis moest, gingen ze hem dagelijks bezoeken. Dankzij hen werd hij de fantastische man die hij was”, vertelde zijn zus tijdens de plechtigheid waarop meerdere personen emotionele getuigenissen brachten en er ook een eerbetoon was van zijn collega’s.
“Je ziel is weggevlogen, je grootouders zullen wel blij zijn om je terug te zien, wellicht haalt bompa meteen een spel kaarten boven”, zei er nog iemand.
Wij wensen de familie, vrienden en kennissen veel sterkte.
