Landense graanjenever erkend als streekproduct
Het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) erkende zopas Kris Wintmolders Jenever uit Landen als streekproduct. “Zo zorgt hij ervoor dat het ‘eetbaar’ erfgoed in zijn streek niet verloren gaat”, aldus de VLAM.
Windmolders kreeg zijn erkenning samen met de Valeirkoekjes uit Gavere. Kris volgde zijn passie. Na een jaar avondschool te hebben gevolgd kon hij zelf moutwijn maken, de basis voor een ambachtelijke graanjenever. Bovendien ging hij aan de slag in een Vlaams-Brabantse regio met een stokerijtraditie.
Kris: “De plaatselijke heemkundige kring Pepijn@Landen telde in de 19de eeuw vier stokerijen verspreid over de deelgemeenten Neerwinden, Janshoven, Walshoutem en Eliksem. De streek beschikte over rijke landbouwgronden met een overvloedige graanoogst en er was bovendien voldoende water beschikbaar.”
Vandaag haalt Kris zijn beslagwater uit een bron vlakbij de watertoren, een symbool voor Landen dat ook op het etiket van de graanjenever prijkt. De Landense graanjenever is zeer zacht. Hij bevat 20 % moutwijn, wat hem een complexe graansmaak geeft met een lichte toets van jeneverbes. Het eindproduct bevat 30 % alcohol. Niet te sterk wat hem een aanrader maakt voor wie gin eens wil inruilen voor een echte Vlaams-Brabantse graanjenever.
Eetbaar erfgoed is het paraplubegrip dat verwijst naar alle traditionele streekproducten in Vlaanderen. Denk maar aan vleesproducten, dranken of zoetigheden. “Meer dan vier op de tien Vlamingen koopt minstens maandelijks een streekproduct”, aldus de VLAM. Uit een bevraging dat het instituut deed, blijkt dat eetbaar erfgoed wordt gelinkt aan volgende begrippen: typisch in België, Vlaanderen of in een bepaalde regio gemaakt en traditionele dingen die je kent van je grootouders en die generatie-overschrijdend blijven bestaan. Bovendien worden ze op traditionele wijze gemaakt met veel vakmanschap, liefde en geduld.
