Dierenasiel Tienen kan voortaan rekenen op structurele Vlaamse steun
Alle erkende dierenasielen kunnen voortaan rekenen op een vast steunbedrag en een bijkomende ondersteuning die varieert naargelang de opvangcapaciteit van het dierenasiel. Tegenover de financiële ondersteuning staat de vraag om de werking van dierenasielen te professionaliseren en de vraag om alle dieren die in erkende dierenasielen verblijven samen te brengen op één website.
“Elke dag zetten tal van dierenasielmedewerkers en -vrijwilligers zich in om dieren die er verblijven de best mogelijke zorgen te geven. Vaak gaat het om verwaarloosde, verdwaalde of vergeten dieren die in sommige gevallen specifieke noden met zich meebrengen”, legt schepen van Dierenwelzijn Ine Tombeur (N-VA) uit. “Dierenasielen steunen tot nu toe vaak enkel op vrijwilligers en eigen fondsenwerving, waarmee heel wat van die opvangplaatsen voor dieren tijdens de coronacrisis problemen ondervonden. Om dat tegen te gaan, kon elk erkend dierenasiel vorig jaar rekenen op een éénmalige ondersteuning van € 3.000.”
Professionaliseren
Vlaams Dierenminister Weyts bouwt daarop verder en voorziet naast vergoedingen voor de opvang van inbeslaggenomen dieren ook een jaarlijkse structurele ondersteuning waarmee erkende dierenasielen hun werking kunnen uitbouwen en professionaliseren.
Ine Tombeur: “In Tienen kan het rekenen op € 3.570,39 extra ondersteuning. Wie in deze stad aan dierenwelzijn denkt, denkt ook aan het asiel. Hun samenwerking met de stad maar ook met de lokale politie is heel enorm waardevol. Ik ben heel tevreden dat het asiel ook via minister Weyts structurele middelen ontvangt.”
Lees verder onder de foto
Het dierenasiel heeft een decennialange geschiedenis achter de rug en het ontstaan ervan is in hoofdzaak te danken aan wijlen Hélène Desterbecq, die het eind jaren ‘60, begin jaren ’70 na lang aandringen het van burgemeester Rik Boel gedaan kreeg om te kunnen beschikken over lokalen in de verlaten artilleriekazerne waar zij zich dagelijks met de hulp van enkele vrijwilligers ontfermde over viervoetige verschoppelingen. Later liet zij met eigen middelen een heel nieuw asiel in de Viaductstraat bouwen, een gebouw dat nog steeds dienst doet. De bijgevoegde foto dateert uit die eerste periode.