De geest van Napoleon
Toen het masterplan voor het stadshart van Tienen een jaar geleden werd goedgekeurd in de gemeenteraad en enkele weken later aan het grote publiek werd voorgesteld, lokte het ontwerp van het Parijse architectenbureau LIST breed uiteenlopende reacties uit.
Kort samengevat komt het erop neer dat een nieuw administratief centrum achter het huidige stadhuis zal worden gebouwd, waar alle stedelijke diensten in worden ondergebracht, inclusief de bibliotheek en het stadsarchief. Er zou daar ook ruimte zijn voor horeca, ontmoetingen en activiteiten. Het prijskaartje ervan wordt geschat tussen de 11 en 14 miljoen euro. De daarbij te verwachten meeruitgaven zijn moeilijk in te schatten. Niet min, maar de Tienenaar krijgt er wel iets voor in de plaats.
Intussen is er veel water door de Gete gevloeid en wordt er momenteel weinig over gepraat. Stilte voor de storm? Een aantal pluche-klevende stemmenjagers heeft momenteel, nog tot 9 juni, andere besognes: het behoud of veroveren van een zitje in Brussel. Pas daarna gaat de volle aandacht naar het lokale om ook daar (verder) de lakens te kunnen uitdelen. Maar laten we bij het masterplan blijven. De vraag waarom precies een studiebureau uit Parijs werd aangezocht om het licht boven Tienen te laten schijnen, bleef voor ons lange tijd onbeantwoord. Tot voor een paar dagen.
Bij het doorstruinen van de onvolprezen literaire reisgids 'Parijs retour' van Frankrijkkenner Bart Van Loo viel ons oog op een passage over Napoleon Bonaparte. Volgens de auteur blijkt namelijk dat de door Napoleon ingevoerde centralisering van de administratie van Parijs het magnetisch centrum van Frankrijk maakte. In minder dan een halve eeuw groeide de bevolking van de Lichtstad met meer dan 40 procent. Haalde ons lokaal bestuur daar de mosterd om ook in eigen stad een concentratie van haar diensten door te voeren rond het stadhuis? Uitgesloten is dat zeker niet. De Kleine Generaal bezocht de stad tweemaal en bleef er zelfs één keer overnachten. Zijn beeltenis prijkt nog steeds in een schepenlokaal. Mogelijk dwaalt zijn geest er nog steeds rond.
Uit goede bron vernamen wij dat dat een paar schepenen toch twijfels hebben over de financiële impact van het plan, maar dat hun bezwaren meteen van tafel werden geveegd. “Jullie moeten niet aan kortetermijndenken doen”, klonk het vermanend. “Richt je blik op de toekomst. Eens het stadshart gerealiseerd - de kerk en het oude stadhuis ingericht als musea , een administratief gebouw met dakterras als nieuwe landmark tussen de twee kerken en een vrolijk water spuwende fontein - wordt onze Grote Markt een attractiepunt voor duizenden toeristen. En het mooiste moet nog komen. Eens het zover is, inspireren wij ons op Venetië en vragen wij net als daar vijf euro inkom om de markt te mogen betreden. Uiteraard worden onze inwoners daarvan vrijgesteld.”
Rik Poulman