José en Flor zijn 65 jaar getrouwd: "Ik dacht ik pak ze maar"

De twee leerden elkaar kennen op de kermis, zo ging dat vroeger wel meer. “Ik ontmoette ze in het café en ik kon goed klappen, dat hielp”, herinnert Flor zich.

Hoe dan ook klikte het tussen de 2 en ze trouwden op 14 mei 1957, intussen hebben ze 2 zonen, 5 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen. “Ze wonen nog altijd thuis en daar ben ik blij om, ik vrees dat een woonzorgcentrum voor hen de doodsteek betekent. Wij wonen naast hen en kunnen ons om hen bekommeren, mijn vader is nog altijd heel actief, recent kwam hij wel ten val”, vertelt zoon Dannny.

Vervanger voor de nacht want ik moest werken 

José zorgde voor de kinderen en het gezin, Flor werkte heel lang voor de spoorwegen. “Werken zorgt ervoor dat je lang leeft, ik heb veel gewerkt, ook nachten. Al zwanzend zei ik soms tegen haar dat ze wellicht een vervanger had voor al die nachten alleen, ook al wist ik goed dat dit zo niet was.”

Dat ze beiden al de 90 bereikten zit wellicht voor een deel in de genen. “Mijn vader werd ook 96 en onlangs moesten we afscheid nemen van mijn zus, zij werd ook 96. Mijn vrouw en ik zijn de laatsten die nog leven van telkens elf kinderen.”

Wanneer je Flor hoort praten over zijn huwelijk besef je meteen dat de liefde voor zijn vrouw zijn grootste geluk is. “Onlangs zei ze mij dat ze hoopt dat we samen mogen sterven, goed voor mij maar ik zou toch graag 100 worden, ik voel wel dat ik sneller moe wordt, hopelijk lukt dat.”