Opnieuw verontrustende verhalen uit woonzorgcentra in onze regio: "Bewoners liggen uren in hun eigen stoelgang in bed"
In WZC De Lelie in Wezemaal, deel van de Armoneagroep, waren er tijdens de feestdagen nog heel wat problemen. Zo was er volgens anonieme bronnen niemand om boterhammen te smeren op 24 december. Geen alleenstaand geval blijkbaar, want op 28 december en op 31 december was het opnieuw van dat. Een koppel dat voorheen actief was als vrijwilliger, heeft zich toen opgeofferd. Anders was er geen eten geweest. Drie zorgkundigen gaven recentelijk hun ontslag. Dat er twee nieuwe zorgkundigen op komst zijn, is slechts het begin van een mogelijke oplossing van deze problematiek.
Zorgkundigen staan er vaak alleen voor op een afdeling van minstens twintig bewoners. Dat zorgt ervoor dat de bewoners soms een halfuur op het toilet moeten wachten. Daarenboven spreken de tijdelijke krachten enkel Frans en zijn ze niet opgeleid voor ouderenzorg. "Mijn moeder zit soms met een liter urine in haar pamper, waardoor zelfs haar kleren nat worden. Elke keer wanneer ik haar bezoek, ben ik een hartaanval nabij", klinkt het in een getuigenis aan HLN. Service die zwaar te wensen over laat, zeker als je weet dat de bewoners wel 2.600 euro per maand betalen.
De overheid werd al ettelijke malen op de hoogte gebracht van de problematiek, maar één getuige zou de controle altijd netjes doorspelen waardoor de directie de controle kan doorstaan. De directie van De Lelie ontkent met klem dat er bewoners bijna zonder eten naar bed gestuurd worden. Ook het verhaal van de volgeplaste pampers wordt ontkend. De directie verwijst naar de incontinentieprocedures die ze hanteren.
Vanuit Den Boomgaard in Glabbeek, onderdeel van Vulpia, zijn soortgelijke verhalen te horen. Vanaf 69 euro per dag krijgen de bewoners daar huisvesting, onderhoud, drie maaltijden per dag en zorg. Op papier althans. Zo zijn er verhalen van bewoners die met elkaar op de vuist gaan. Studenten worden er volgens getuigenissen alleen op een afdeling geplaatst, zonder enige kennis van de taal of van ouderenzorg. Hetzelfde verhaal als in De Lelie dus. Daarnaast is er onvoldoende materiaal om de bewoners te verzorgen. Ook hier gaan bewoners niet zelden met een natte pamper de nacht in.
"Ik heb mensen die zelf in de zorg werken, horen zeggen dat ze liever in de vaart springen dan dat ze zelf op hun oude dag naar een privaat woonzorgcentrum verhuizen. Niet zelden hoor je hen dan zeggen dat je hen eerder een spuitje mag geven. Een blamage voor de welvaartstaat die wij pretenderen te hebben. Het personeelstekort is één probleem, maar ook de honger naar winst speelt mee", klinkt het in een getuigenis bij HLN.
Den Boomgaard erkent het personeelstekort, maar geeft aan dat de aanwerving van een nieuwe directie quasi afgerond is. Zij ontkrachten dat medicatie soms door interims werd toegediend, dat gebeurt volgens hen enkel door eigen verpleegkundigen. "Maar wij staan open voor constructieve feedback en dialoog", klinkt het.
