oud-burgemeester Patrick Vandijck over coronabesmetting en revalidatie

Even vooraf: Hoe gaat het momenteel met jou?
“Gezien waar ik van kom gaat het goed. Elke dag een stap vooruit, daar waar het maanden geleden zeer kleine stapjes waren. Ik wandel elke week een tiental km en fiets meermaals een uurtje op de hometrainer.”

Wie was de “gezonde” Patrick voor corona toesloeg.
“Een gewone man die overdag ging werken en ’s avonds en tijdens de weekends actief aan politiek deed en nog steeds doet. Daarnaast ben ik actief in vele lokale en regionale verenigingen en organisaties.”

Wanneer ben jij ziek geworden? Heb je enig idee waard hoe je de ziekte hebt opgelopen?
“Ik weet niet en heb ook geen vermoeden waar ik de besmetting heb opgedaan. Als hartpatiënt ben ik extra voorzichtig. Van zodra corona in ons land opdook, droeg ik een mondmasker en handschoenen. In de auto had ik handgel liggen. Op 17 april had ik wat last van een hoest. De huisdokter stelde voor om naar de triage in het UZ Gasthuisberg. Men vermoedde corona, maar ik mocht naar huis in quarantaine. In de nacht van maandag op dinsdag 22 april, ging mijn toestand achteruit waardoor we terug naar het UZ Gasthuisberg gingen. Zelf had ik niet door dat mijn gezondheid zo slecht geworden was. Bij mijn aankomst had ik nog een saturatie, zuurstofopname via de longen, van 50. Als je weet dat een gezonde mens een zuurstofopname van 95 tot 99 heeft, dan begrijp je dat mijn toestand zorgwekkend was.”

Kan je in het kort beschrijven hoe het ziekteproces verliep??
“Van de twee weken voor mijn opname herinner ik mij niets, ook niet van mijn opname in het ziekenhuis en de voorbereiden om in coma te gaan. Ik weet ondertussen dat tussen mijn aankomst in het UZ Gasthuisberg en dat ik in coma lag geen 45 minuten verliepen. Het is allemaal heel snel gegaan. Gedurende 18 dagen heb ik in coma gelegen. Tijdens die periode heb ik 25 kg aan gewicht verloren. Ik heb mezelf meermaals uit de coma gehaald maar werd tot drie keer toe terug in een diepere coma gebracht. Van de coma zelf herinner ik mij niets. Ik schrok toen men mij vertelde dat tijdens de coma-periode mijn toestand een paar maal zeer kritiek is geweest. Mijn vriendin en mijn dochters hebben toestemming moeten geven om een medicijn op mij uit te proberen waarvan men niet wist of het zou helpen en of er bijwerkingen zouden zijn. Er was eigenlijk geen keuze. Een heel zware periode van onzekerheid voor mijn familie.”

“Uit de coma ontwaken is iets ongewoons. Ik wist niet wat er gebeurd was, waar ik was, waarom ik daar lag. Vragen die opduiken en die een angstig gevoel geven. Snel waren de verpleging en de dokters bij mij. Zij hebben mij spontaan een antwoord gegeven op mijn vragen. Deze mensen hebben mij heel goed opgevangen. Contact met de heel nabije familie verliep een paar keer met skype. Na de coma verbleef ik enkele dagen op intensieve. Ik kon niets meer. Een ervaring met een emotionele klap.”

Hoe verliep de revalidatie?
“Tussen 8 juni en eind oktober volgde ik in het UZ Gasthuisberg longrevalidatie, 3x per week. Als gevolg van de tweede Coronagolf, en aangezien ik bij mij thuis ook over de mogelijkheden beschik, werd in onderling overleg met het UZ afgesproken dat ik mijn revalidatie thuis zou verderzetten.”

Wat is jouw boodschap naar de bevolking toe?
“Volg zelf alle regels en spreek anderen aan als ze dat niet doen.”

Wat vind je van de maatregelen van onze regeringen om de ziekte te voorkomen?
“We zien duidelijk de trendbreuk tussen de Regering Wilmes en de Regering De Croo. Veel duidelijkere communicatie, veel meer onderbouwde visie, niet alleen op korte maar ook op lange termijn. Het probleem blijft de versnippering in dit kleine landje.”