Sociaal woonproject niet te verkopen
Terwijl in zowat het hele land de prijzen van huizen en appartementen jaar na jaar stijgen, blijft het overgrote deel van een serie instapklare en energiezuinige sociale koopwoningen aan de Hamelendreef in Tienen onverkocht leeg staan. Wat is er aan de hand?
Het project is een deel van de vrij jonge verkaveling Anemoon op de terreinen van het voormalige provinciaal internaat. In de verkaveling liggen verschillende woonprojecten, ieder met een eigen karakter, met zowel huizen als appartementen. Het geheel sluit aan op het Vianderdomein, een recreatiegebied van zo’n 8 ha. De prijsvork van de woningen varieert tussen € 210.000 en € 237.000 en lijkt nochtans niet overdreven. Van de 26 woningen zijn er momenteel 6 verkocht en staat er voorlopig niemand meer op de wachtlijst om er een te verwerven. 19 leegstaande sociale koopwoningen in een stad waar meer dan 300 gezinnen wachten op een sociale huurwoning, dat wringt toch een beetje. De vraag stelt zich dus waarom ze niet verkocht raken.
Beeldkwaliteitsplan
De vraag stellen is ze ook beantwoorden. Leg je oor te luisteren bij de modale Tienenaar en je krijgt meteen een reeks verklaringen. Over esthetiek van het project kan je redetwisten – de publiciteit erover spreekt van een goedgekeurd beeldkwaliteitsplan - het meest vernoemde woord lokaal is “kazerne”, en wie wil daar in wonen. Kan je aanvoeren dat je bij wijze van spreken een heel park als tuin hebt, het kan blijkbaar weinigen bekoren. Dat de woningen naast een drukke doorgangsweg liggen, eigenlijk gebouwd zijn op een perceel grond die verondersteld werd om een bufferzone te worden en de aankondiging van 45 ha bijkomend industrieterrein in de nabijheid is niet meteen van aard om hier enthousiast over te worden.
Sociaal karakter
Allicht zijn er ook andere redenen en dan komen wij terecht bij het sociaal woonbeleid van onze Vlaamse regering dat de laatste dagen volop de actualiteit beheerst. Die wil een actievere doorstroming van de sociale woningmarkt bij de beroeps-actieve bevolking. Wie huurt en werkt zal in de toekomst nog slecht een beperkt aantal jaren van een sociale huurwoning kunnen genieten. Activeren heet zoiets. Er valt iets voor te zeggen. Zal het volstaan om gezinnen met een modaal inkomen in tijden dat energieprijzen de pan uit vliegen, voldoende middelen bijeen te laten sparen met het oog op de verwerving van een eigen woonst? Gaan deze mensen, indien ze toch in staat zijn om zo’n grote stap te zetten zich tevreden stellen met een woonst met een uitgesproken “sociaal” karakter?
Palend aan het sociaal woonproject ligt nog een perceel braak. Het is bedoeld om ook daar een gelijkaardig concept te realiseren. Goed idee of plant men er niet beter een – al dan niet tijdelijk – klein bos aan?