Aarschotse Els Heremans schrijft boek over parentale burn-out: "Meermaals in de zetel zitten wenen"

Zelf is Els al lang mama van zonen Sander (18) en Wannes (15), je zou denken dat ze lang geleden al een burn-out kreeg maar dat is niet helemaal juist, alhoewel. “Ik had het als jonge mama ook moeilijk hoor. Je moet mama zijn, zorgen voor de kinderen, je huishouden doen, er is ook je job ( Els werkt als verpleegster in een ziekenhuis)  en dan nog hobby’s en vrienden.  Ik had toen al de signalen moeten opvangen die me vertelden dat het niet meer lukte. Onze jongste zoon was als kind vaak ziek maar je blijft van het ene naar het andere rennen. Ik was vaak moe maar aan stoppen dacht ik niet. Onze maatschappij vertelt je ook dat je door moet gaan en legt je eisen op, die lijken voor iedereen heel normaal maar eigenlijk zijn ze het niet. Dat gebeurt zelfs al in de kleuterklas en zo gaat het je hele leven door, zeker vandaag de dag.”

Overlijden van grootvader en schoonbroer was een kantelpunt

Naast het inzicht dat ze al jaren gebukt liep onder een perfectionistisch patroon, waren het overlijden van haar grootvader en schoonbroer, die uit het leven stapte, een kantelpunt, pas toen begon ze echt over zichzelf na te denken en besefte ze dat het anders moest. “Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan want, thuisblijven helpt niet meteen, ook daar gaat het leven door en moet je nog altijd je huishouden doen en zorgen voor de kinderen. De enige optie die ik had was een klik in mijn hoofd maken en het anders aanpakken.”

Dat deed Els dan ook. Ze gooide haar leven compleet om en kroop, naar eigen zeggen, uit een diepe put. “Ik ben al die tijd blijven werken maar makkelijk was het niet. Er waren dagen dat ik meer in de zetel zat te huilen dan wat anders. Ik ben uiteindelijk op zoek gegaan naar oplossingen om mijn leven beter te maken.”

3 belangrijke factoren

De schrijfster ontdekte uiteindelijk drie belangrijke factoren die rust kunnen brengen. “Alles begint bij jezelf en in je hoofd. Ik heb eerst ont-spult, dat wil zeggen dat je alles wegdoet wat niet echt belangrijk is, in mijn geval was dat alles waar ik geen emotionele band mee had en dat was heel wat. Te veel spullen rondom je maken je onrustig en ik heb heel veel weggedaan, onder andere mijn oude schoolboeken want die lagen toch maar stof te vergaren op zolder. Je moet niet alleen opruimen, een opgeruimd huis is niet gelijk aan rust in je hoofd, maar ook je gedachten sorteren en je focus verleggen naar de positieve zaken in je leven. Na het volgen van een avondopleiding tot opruim-coach, riep ik de hulp in van een life-coach en dat heeft me best geholpen.”

Volgens Els is een 2de belangrijk iets het ont-moeten, niet in de betekenis van “mensen tegenkomen” maar het ‘moeten’ uit je levenswijze schrappen. “Het moet namelijk niet allemaal, we denken nogal makkelijk dat het wel zo is. Ga naar de essentie in je leven, richt je op de zaken die voor jou echt belangrijk zijn. Eigenlijk moet je niets behalve sterven, daar ontkom je niet aan. Op al de rest kan je ook neen zeggen. Voor elk probleem is er een oplossing, niets is onmogelijk. Wanneer je dat gaat beseffen, ben je al een stap verder. Een derde belangrijk aspect om gelukkig te worden is voldoende ontspannen, dat lijkt evident maar voor velen is dat niet zo. Veel mensen voelen zich al schuldig wanneer ze enkele uren in de zetel zitten te niksen. Zorg voor voldoende slaap, eet gezond en luister naar je lichaam.”

Lees verder onder de foto. 

Belangrijkste zijn je naasten

Met haar boek wil Els mensen erop wijzen dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun geluk. “Ik hoop dat het boek mensen doet nadenken. Ik werk nog altijd in het ziekenhuis en daar merk ik hoe prille mama’s zichzelf wegcijferen voor hun baby. Ik probeer hen dan uit te leggen dat ze alleen een goede mama kunnen zijn als ze ook aan zichzelf denken, dat geldt ook voor papa’s hoor. De lat ligt veel te hoog in onze maatschappij, ik merk dat ook bij mijn kinderen. Mijn oudste is zeer veeleisend voor zichzelf en een perfectionist. Door naar hem te kijken, besefte ik dat ik dat ook deed en zo leerde ik naar mezelf kijken. Perfectionisme is best vermoeiend (lacht). Ik hoop dat de lezer ook anders gaat kijken naar mensen met een burn-out, die worden vaak gezien als luiaards en profiteurs maar niets is minder waar. Gelukkig zorgde de lockdown ervoor dat er nu meer aandacht gaat naar onze mentale gezondheid, dat is dan weer de goede kant van de coronacrisis. De voorbije 4 jaar heb ik meer geleerd over mezelf dan in al die jaren voordien. Ik sta veel rustiger in het leven en durf hulp te vragen wanneer ik merk dat het mij niet alleen lukt, dat alleen al vergde veel moed. Misschien is de belangrijkste boodschap nog dat alles begint bij zelfkennis, kijken naar jezelf, luisteren naar je lichaam en geloven in jezelf. Uiteindelijk hebben we maar één leven en het allerbelangrijkste zijn je naasten, al de rest is eigenlijk bijzaak.”

Het boek kan je bestellen via www.eenwarmnest.be maar het kan ook bij elke Standaard boekhandel. Het boek werd uitgegeven bij uitgeverij Stokstaart.