Charmezanger Sammy Moore trekt met hulpgoederen naar Oekraïense grens

“Sinds de start van de oorlog, kijk ik alle dagen met tranen in de ogen naar het nieuws. Ik heb een klein hartje en voelde dat ik iets moest doen. Ik lanceerde een oproep naar mijn fans om hulpgoederen binnen te brengen en was van plan om die met mijn bestelwagen naar de grens met Oekraïne te brengen. Al snel had ik door dat mijn bestelwagen te klein zou zijn. Fans brachten vanuit alle provincies de gevraagde materialen. Mijn garage stond in een mum van tijd bomvol met tandpasta, tandenborstels, maandverband, shampoo en allerhande medisch materiaal. Ik heb ook voor honderden honden en katten eten meegenomen. Mijn bestelwagen was te klein. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een aanhangwagen en vond er een van 3,5 ton. Ook die was binnen de kortste tijd propvol, overladen zelfs. Zo trok ik samen met mijn geluidsman naar de Oekraïense grens in Polen. We zijn op vrijdagavond vertrokken en op zondagavond waren we terug. Het was een helse rit”, zegt Sammy Moore

Onderweg

Dat ze niet de enigen waren die onderweg waren om te helpen bleek al op de autostrade. “We moesten tanken en hebben van de snelweg moeten afrijden om dan in een klein dorpje nog diesel te vinden om te tanken. Op de snelweg waren de pompen leeg. Ik heb ik totaal 12 keer moeten tanken, reken maar uit aan 200 euro per tankbeurt, je moet er iets voor over hebben. De rit ging ook vreselijk traag, omdat we overladen waren, konden we niet harder rijden dan 80 à 90 kilometer per uur. In het gebergte hadden soms moeite om naar boven te raken. De rit was heel stressvol, maar we zijn er geraakt en dat is het enige wat telt.”

Ter plaatse

Eens ter plaatse moest er nog meer geduld aan de dag gelegd worden. “Het was lang aanschuiven aan het depot waar we de hulpgoederen mochten uitladen. Er waren vier laadkades, maar als we de rij aanschuivenden zagen, wisten we dat het nog niet meteen aan ons was om onze goederen uit te laden. We werden er hartelijk ontvangen. In dat depot worden de goederen getrieerd en daarna verzonden naar de mensen die het nodig hebben. De hulpposten waar de vluchtelingen opgevangen worden, ligt op 1 meter van de grens. De grens is zwaar bewaakt door militairen, je komt het land echt niet in.”

Goed geregeld

De opvang van de vluchtelingen is bijzonder goed geregeld. “Wie de grens over komt, krijgt meteen soep, drank, warm eten, pizza’s, noem maar op, het is er allemaal. Organisaties uit alle landen hebben er tentjes, waar ze de mensen opvangen. Zij die de grens halen, komen goed terecht.”

Vluchtelingen meenemen

Sammy Moore had het plan om zijn huis open te stellen voor een aantal vluchtelingen. Hij zou ze meenemen in zijn bestelwagen, maar dat liep niet zo vlot. “We hadden een bordje gemaakt met daarop een tekst in het Oekraïens dat de mensen welkom waren in België, dat ze er een veilige thuis kregen en dat er financieel voor hen gezorgd ging worden. Ook deden we de belofte dat we hen zouden helpen met het in orde brengen van alle papieren. Een hele dag hebben we daar gestaan met ons bordje, in de vriezende kou, maar geen enkele vluchteling wilde mee naar België. Ze antwoordden allemaal ‘Duitsland of Polen’. We hebben niemand kunnen overtuigen om mee naar ons land te komen. We weten niet waarom, maar denken dat mensen België niet kennen en dat ze liever dichter bij hun land blijven, waar misschien nog familie is achtergebleven. Het was teleurstellen, maar het is niet anders.”

Bovendien werden Sammy en zijn reisgenoot nog zwaar op de rooster gelegd door de politie: “Ze vertrouwden ons niet. We zijn door zes agenten meer dan een uur vastgehouden. We hebben alles uit de kast moeten halen om hen te overtuigen van onze goede bedoelingen. Uiteindelijk zag een agent de reclame op mijn bestelwagen en zijn ze filmpjes op YouTube beginnen opzoeken om na te gaan of ik het wel was en of ik wel betrouwbaar was. Ik heb hen gezegd dat ze hun werk heel goed doen, want uiteindelijk is het enige wat zij willen de vluchtelingen beschermen tegen malafide mensen die misbruik willen maken van de situatie. Ze doen dat goed, de agenten daar, de vluchtelingen zijn er in goede handen.”

De meeste vluchtelingen stappen aan de tentjes op bussen: “De mensen stappen met al wat ze meegesleurd hebben op de bussen, tot huisdieren toe. Je ziet de onzekerheid in hun ogen, maar ook de opluchting als de bussen vertrekken. Verschrikkelijk moet het zijn als je zo moet vluchten voor een oorlog.”

Zonder slapen hebben Sammy en zijn compagnon de terugrit aangevat: “Toen we zondagavond thuiskwamen waren we kapot. Je moet je eens inbeelden wat die vluchtelingen meemaken, die zijn ook soms al dagen op de dool zonder te slapen.

Single en benefiet

“Ik heb een nieuwe single uitgebracht met de titel ‘Vluchteling’. De opbrengst gaat volledig naar het hulpfonds voor Oekraïne. Binnenkort plan ik ook een grote benefiet, maar daarover later meer.”