Oud-leerkracht schrijft boek over moeilijke thuissituaties: “Eén kind werd door haar vader uitgeleend”

In Andreas en de Draak heeft de auteur het over de kleine Andreas die gekleineerd wordt door zijn vader. “Gelukkig heeft hij wel enkele veilige plekken zoals zijn school, de juf en zijn buurvrouw. In tegenstelling tot veel kinderboeken heeft dit boek een realistisch einde. Ik wilde er geen dromerig happy end van maken, omdat zulke situaties effectief gebeuren. Aan de andere kant wilde ik het zeker niet te donker maken, want het blijft natuurlijk een kinderboek.”

Veel gezien

Zelf werd de auteur, op verschillende momenten in haar leven, geconfronteerd met dergelijke situaties. “Ik heb drie pleegkinderen die al heel veel dingen hebben meegemaakt op jonge leeftijd. Zij werden negatief behandeld in hun thuisgezin. Maar ook als leerkracht kwam ik situaties tegen die je niet voor mogelijk houdt, je staat dan een beetje machteloos. Zo was er een meisje die altijd negatief werd behandeld door haar moeder, ze werd altijd neergehaald en soms zelfs geslagen. Een ander meisje werd door haar vader ‘uitgeleend’ aan vrienden. Sommige kinderen wilden weglopen door de negatieve sfeer die er thuis heerste. Een ander geval was een jongen die ouders had die psychisch instabiel waren. Je wil wel helpen maar dat is niet altijd mogelijk. Naar een vertrouwenscentrum stappen, is in zo’n gevallen aan te raden. Ik vind het heel belangrijk dat leerkrachten zich bewust worden van dergelijke situaties en ik denk dat dit boek ideaal zou zijn om op te nemen in de lerarenopleidingen. Niet alleen blauwe plekken zijn een signaal, maar ook een heel stil kind of zelfs iemand die niets durft te vragen zoals naar de wc te mogen gaan.”

Kinderen blijven lang hun ouders trouw

De auteur richt zich ook tot jonge kinderen, vanaf 5 jaar, en dat maakt het er niet makkelijker op. "Kinderen houden van hun ouders en begrijpen niet dat sommige situaties of handelingen niet ok zijn. Ook weten ze nog niet dat je altijd kan praten met andere volwassenen, het is heel moeilijk om zulke situaties uit te leggen aan kinderen. Kinderen gaan niet snel kapot maar toch heeft elk gedrag een impact op hen en dat kan sporen nalaten.”

Kolet heeft ook niet de bedoeling om met haar boek met de vinger te wijzen naar ouders, integendeel. “Ik besef dat op sommige momenten de situatie boven je hoofd groeit. De meeste ouders houden ook echt van hun kinderen, maar kunnen het niet goed uiten. Ook is stress en vermoeidheid een factor die maakt dat je anders reageert. Ik ben vrijwilligster bij de SpeelOdroom in Leuven, een plaats waar ouders naartoe kunnen komen om hun hart te luchten of gewoon even op adem kunnen komen. Als je zulke lasten heel even van hen kan afnemen, kunnen ze weer door.”

Diep gegaan

Ook al schreef de auteur al meerdere boeken, voor dit exemplaar moest ze zelf ook diep gaan. “Het was een uitdaging. Je moet alles vertalen naar kinderniveau en het bovendien niet te donker maken want dan riskeer je dat sommigen afhaken. Mijn illustrator zorgde ervoor dat er toch ook enige lichtheid sluimerde doorheen het geheel.

Het boek van Kolet vind je in elke boekhandel en via de gekende online winkels.