Tiense uilenman Eric Pardon plots overleden
De uilenman uit Tienen is niet meer. Vrijdagmiddag kreeg de politie een melding door overbezorgde buren die hem al een paar dagen niet meer zagen. Jammer genoeg was Eric Pardon al overleden.
Eric Pardon (76) was jarenlang een bekend figuur in Tienen. Met één of meerdere uilen op zijn arm liep hij regelmatig rond in de stad, tot groot jolijt van de kinderen en tot verbazing van de volwassenen. Vandaag werd hij echter levenloos teruggevonden in zijn huis in de Delportestraat in Tienen. Hilde De Paep, eigenares van koffiehuis/restaurant La Vita in de Leuvensestraat, zal hem heel erg missen.
"Eric was hier een vaste klant, soms kwam hij hier drie keer per dag, andere keren bleef hij gewoon uren zitten. Van als ik ’s morgens de deur opendeed, kreeg ik een vrolijke goedemorgen van hem. Dan begon hij zijn ochtend met een koffie verkeerd en als ontbijt een eitje. Hij sloeg altijd een babbeltje met de klanten die hij al dan niet kende, want hem maakte dat niet veel uit. Eric was gewoon een heel sociale, vriendelijke persoon", klinkt het.
"Dinsdagnamiddag zei hij nog tegen me: 'je gaat me niet meer zien vandaag, want ik ga naar de koers kijken.' Gezien woensdag mijn sluitingsdag was, merkte ik niets bijzonders op. Maar donderdagmorgen kwam hij niet meer binnen, dat vond ik toch al raar. ’s avonds begon ik me toch zorgen te maken en ging op zijn deur kloppen, maar hij deed niet open. Maar dezemorgen was hij er weer niet. Ik vertelde dit tegen onze vaste klanten, die hem ook probeerden te bellen, maar geen antwoord kregen. Uiteindelijk hebben we een buur kunnen contacteren die een reservesleutel had, maar toen hadden we ook reeds de politie verwittigd, omdat we wisten dat er iets mis was", zo vertelt Hilde.
Het is echt heel spijtig, want een paar weken geleden werd hij 76. Hij had al lang geen contact meer gehad met zijn zoon, maar toen ineens terug wel. Hij was zo blij, dat heeft hem echt wel gepakt.”
Eric kwam een paar jaar geleden nog in het nieuws omdat hij beboet werd om met zijn uilen rond te lopen en daarna moest hij ze zelfs afgeven. Dat brak hem, want zijn uilen waren zijn kinderen.