Zussen vermoorde Ziena Kemous richten brief aan minister van Justitie en vragen gerechtigheid

Eén dag na Ziena’s dood hebben de vier veroordeelden gedanst op het verlovingsfeest van één van hen. Dat was toen eigenlijk al dansen op het graf van Ziena. Ondertussen is het gegeven schuldinzicht nog steeds niet of amper binnengesijpeld bij het veroordeelde kwartet.

Ziena Kemous werd in de nacht van 21 op 22 juni 2012 gedood door de vader van hun zoon. Dader Ahmet Kaplan kreeg hulp van zijn vriend Ridvan Aras en van zijn neven Berzan Kaplan en Rojhat Akgül. Ahmet ging trouwen met een nicht en Ziena en hun pasgeboren zoontje mochten geen deel uitmaken van het verhaal. Ziena werd begraven in een kleine put in Heverleebos en werd drie maanden na haar dood teruggevonden.

De vier moordenaars kregen 27 jaar cel eind 2015. Toch vertrok al één onder hen op penitentiair verlof. Dit is een gevolg van de wet-Lejeune. Saadia Kemous begrijpt niet dat daders meer rechten hebben dan slachtoffers.

“Ik heb een open brief geschreven naar de minister van Justitie, Vincent Van Quickenborne, waarin ons standpunt duidelijk wordt gemaakt. Want die wet-Lejeune is gewoon onleefbaar als familie van een slachtoffer. Een zware crimineel die 30 jaar cel of meer kreeg, moet minstens twee derde van zijn straf uitzitten. Krijg je minder, bijvoorbeeld 27 jaar zoals in de zaak van mijn zus, dan moet je amper een derde uitzitten om al in aanmerking te komen voor uitstappen, enkelband en permanente vrijlating. Moord is toch moord, neen? Er is iemand om het leven gebracht, die we onherroepelijk kwijt zijn”, vertelt Saadia.

Haar petitie tegen de wet-Lejeune moet 25.000 handtekeningen opleveren en dit in de verschillende gewesten van België, zodat ze gehoord kan worden in een parlementaire commissie om haar situatie en die van alle slachtoffers die afzien van de wet-Lejeune. De teller neigt naar de 5.000 handtekeningen, maar dat mag uiteraard meer worden. Deze petitie kan je hier ondertekenen.

“Een baby verdrinken is dus niet erg in deze samenleving? Iemand stalken, bedreigen en bijvoorbeeld diens auto saboteren zodat deze persoon verongelukt is dus toegelaten? Is kleine Dean dan niet vermoord door een moordenaar en psychopaat die veel te vroeg vrijkwam door Lejeune? Mag je zomaar je ex-vriendin neerschieten en na een maand of acht vrijkomen omdat je in je jeugd mishandeld bent? Zijn Julie, Melissa, An en Eefje geen slachtoffers van een door eerdere gevatte verkrachter en ontvoerder die amper 30 maanden cel uitzat van de 13 jaar die hij kreeg bij eerder veroordelingen? Is het aanvaardbaar als je een goede politieagente neerschiet en na 15 jaar cel terug het vrolijke leven kunt instappen? Ik kan wel honderden zaken opnoemen van mishandeling, moord, verkrachting, stalking met moord,… Intussen heb ik een commissie opgestart enkel met nabestaanden van slachtoffers. Weet u hoe het is om te horen hoe iemand mij vertelt dat haar minderjarige dochter werd neergeschoten met een shotgun en dat de dader jaren later in een orkest of fanfare speelt op bekende Belgische evenementen? Mensen entertainen terwijl je elders een hele familie hebt verwoest?”, bepleit Saadia vurig. “Is dit het signaal dat justitie ons wil geven? Wat met ons verdriet? Wat met ons leed? Wat met onze emotionele toestand? Wat met onze verwerking, waar we amper tijd voor krijgen? Er zijn mensen die me elke dag sturen dat ze zelfmoord willen plegen. De grootste moordenaar in mijn ogen is de wet-Lejeune zelf. Ik noem het een stille moordenaar. Terwijl wij binnenin stilletjes sterven, krijgen de daders alle hulp in de gevangenis voor hun verwerkingsproces. Waar is onze professionele en psychologische steun?”, besloot ze.