Bart Kaëll blikt terug op 40 jaar carrière: “Luc vond ‘Mooi weer vandaag’ niet sterk, gelukkig heb ik niet geluisterd"

Proficiat met je jubileum, Bart. Hoe blik je er op terug?

“Dankbaar. Tot op vandaag draai ik nog steeds mee. Nog altijd mag ik voor een hele groep mensen zingen, waaronder ook heel wat jongeren. Dat is ontzettend fijn. Aan het begin van mijn carrière vertelde ik tegen mezelf dat ik het mooi zou vinden om voor iedereen te kunnen zingen. Dat klinkt nu zeer cliché maar ik meende dat echt. Ik wil zingen voor alle leeftijden. Natuurlijk, als je  ouder wordt, wordt het moeilijker om de jeugd mee te krijgen. Maar blijkbaar slaag ik daar dan toch in.” (lacht)

Wat zijn jouw 4 mooiste herinneringen?

“Mijn allereerste herinnering is dat ik als kind al droomde om zanger te worden. Dit durfde ik thuis niet te vertellen want iederéén wou dat worden, dacht ik. Een tweede mooie herinnering is mijn allereerste optreden tijdens de Baccara-beker in 1982. Ik was toen al vier jaar aan het presenteren en zong al in tussenshows, maar dit was de allereerste keer dat ik zelf optrad met een eigen orkest. Het was een wedstrijd per provincie en ik representeerde Limburg. Toen ik de publieksprijs won, was dat een enorme stimulans om verder te gaan. Ik kreeg de bevestiging van ‘oké, de mensen lusten mij wel’. (lacht) Een derde hoogtepunt was mijn deelname aan Eurosong. Ik ben toen als vierde geëindigd met het liedje ‘Symfonie’. Ook toen heb ik ontzettend veel aandacht gekregen van het publiek en die aandacht is ook gebleven. Enkele jaren daarna kwam mijn eerste hit ‘La Mamadora’ uit. Hierna volgde de ene hit na de andere en werd mijn naam bevestigd.”

Heb je ergens spijt van?

“Ik durf niet te spreken over spijt. Natuurlijk zijn er dingen die ik anders zou aangepakt hebben, maar een carrière bouw je op. Je moet uitzoeken wie je precies bent. Zo dacht ik tijdens ‘The Soundmixshow’, die ik presenteerde, soms ook ‘enfin, zie die mensen nu staan, met hun goede looks en hun prachtige stemmen’. Maar later hoor je niks meer van hen. Dat komt omdat ze iemands persoonlijkheid overnamen, terwijl je als artiest die persoonlijkheid zélf moet zijn. Hoe dichter je bij jezelf komt, door authentiek te zijn, hoe dichter je bij je succes zit. Dat is voor mij het geheim. (denkt na) Een carrière opbouwen doe je niet van vandaag op morgen. Zelfs na 40 jaar leer ik nog steeds ontzettend veel van mensen. Je evolueert, maar je moet evolueren naar wie je zelf bent, niet op basis van anderen hun mening. En ja, soms zit je ernaast. Maar je leert ook veel van dat vallen en opstaan."

Welk advies zou je jezelf geven?

“Het allerbelangrijkste advies dat ik mezelf en anderen kan geven is een doel te hebben in je leven. Een doel dat jezelf, maar ook anderen gelukkig maakt. Een win-winsituatie in feite. Ik word gelukkig als mensen gelukkig worden. Wanneer ik sta te zingen en ik de mensen met volle overgave zie meezingen, word ik zelf ook enthousiaster. Dat is zo’n fijne interactie die zelfs verslavend werkt.”

Wat mogen we verwachten van ‘Mijn geheim zit binnenin’, de driedubbele cd die je speciaal voor je 40-jarige carrière uitbracht?

“Ik heb geprobeerd het algemeen geheugen van de mensen op te frissen door nummers op de cd te zetten die ik niet meer tijdens elk optreden zing. Bijvoorbeeld ‘Love Me Forever’ en ‘Marlène’.”

Er staan ook 10 nieuwe liedjes op. Hoe moeilijk is het om op te boksen tegen je eigen klassiekers?

“Ik heb de hitparade afgelopen zomer gelukkig opnieuw kunnen ervaren met ‘Wat is jouw geheim’. Dit heeft me ook weer het gevoel van zelfzekerheid gegeven. Natuurlijk hebben we er ook hard voor gewerkt. En natuurlijk neemt het niet weg dat het een blijvende zoektocht is om de juiste mensen te vinden om mee samen te werken. De Kaëll-factor moet uiteraard altijd aanwezig zijn zodat mensen de stijl herkennen. Dat is niet altijd even makkelijk.” 

Welke nieuwigheden vinden we nog terug op je nieuwe album? 

“Mijn meest recente hit ‘Wat is jouw geheim’ staat er op, maar ook ‘1 in de duizend’, een liedje dat voorheen enkel digitaal was uitgekomen. (denkt na) Ook ‘Cha cha cha’ van Raymond Van het Groenewoud heeft een plaats gekregen op de plaat. Dit lied is toen speciaal opgenomen voor zijn verjaardag. Achteraf kreeg ik de vraag van verschillende zangers om het op te nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Er staan tal van nummers op waarvan ik vond dat ze niet verloren mogen gaan. Allemaal kleine geheimen feitelijk.”

Zijn er nog andere geheimen die tevoorschijn komen?

“Dankzij internet zijn er geen geheim meer. En indien er toch nog geheimen zouden zijn, zullen ze snel genoeg via social media gedeeld worden.”

Vind je dat er geheimen mogen zijn in een relatie?

“Tijdens mijn relatie met Luc (Appermont, nvdr.) ben ik op iemand anders verliefd geworden. Die passionele relatie is enkele dagen geheim geweest, maar niet veel later heb ik in tranen tegen Luc verteld dat ik passioneel verliefd was op een jongere man. Het was een periode waarin Luc en ik naast elkaar leefden door bepaalde zaken niet uit te praten. Wel moet ik meegeven dat door deze gebeurtenis en door met elkaar in conversatie te gaan, Luc en ik elkaar beter hebben leren kennen. Het heeft onze relatie sterker gemaakt. Ik kan niet zonder Luc. Met het delen van dit verhaal hoop ik ook dat mensen er steun uit kunnen halen. Praten en elkaar proberen te begrijpen werkt enkel bevorderend voor een relatie. Mensen zouden vaker hun telefoon opzij moeten leggen en met elkaar praten, weer in gesprek gaan met elkaar. Op elk potje past een deksel. Eens je dat gevonden hebt is het zo belangrijk het niet kwijt te raken, zeker niet aan futiliteiten. Denk aan je partner en denk aan elkaar. Dit hebben Luc en ik ook gedaan en sindsdien hebben we geen ruzies meer gehad.” 

Luistert Luc als eerste naar je nummers?

“Ja sowieso! Ik zeg niet dat ik zijn mening altijd volg, maar wel zijn buikgevoel, want vaak hebben we hetzelfde buikgevoel. Natuurlijk verschillen we soms van mening. Muziek maken is ook geen exacte wetenschap. Liedjes maken gaat over gevoel. Zo was Luc bijvoorbeeld niet overtuigd wanneer ik hem voor de eerste keer ‘Mooi weer vandaag’ liet horen. Hij dacht dat dit lied niet sterk genoeg was om een hit te worden. Ik ben ontzettend blij dat ik hier voor mijn buikgevoel ben gegaan.” (lacht)

In je liedje ‘Winter van ons leven’ kijk je dankbaar terug naar je carrière en naar wat er nog gaat komen. Sta je daar vaak bij stil en heeft dat impact op wie je bent en hoe je leeft?

“Eigenlijk doen we dat niet zo veel maar het gebeurt wel af en toe. ‘Winter van ons leven’ heb ik speciaal opgenomen naar aanleiding van een herinnering tussen Luc en mezelf toen we vijf jaar samen waren. We zaten ergens op restaurant in Düsseldorf. Naast ons zaten twee chique heren in een driedelig pak die ontzettend verliefd naar elkaar keken. Toen zeiden Luc en ik bijna gelijktijdig ‘zo willen wij ook zijn’. En het is ook effectief zo. We kunnen terugblikken maar ook vooruitblikken. Leeftijd zit tussen de oren, zeg ik altijd. Ik voel mij nog altijd een dertiger, zeker mentaal. Daar ben ik blijven hangen en daar wil ik ook blijven hangen.” (lacht)

Tot slot: zien we jou volgend jaar op Pukkelpop?

“Je bent niet de eerste die deze vraag stelt. (lacht) Ik herinner me nog dat ik vorige zomer moest optreden op de markt van Tielt en Pommelien Thijs de artiest voor mij was. In het publiek stonden er toen ontzettend veel jonge meisjes, volledig in het groen gekleed. Ik ging er vanuit dat ze allemaal naar huis gingen nog voor ik het podium op moest. Maar ze bleven allemaal staan en zongen luidkeels mee. Formidabel. Dus als Pukkelpop mij vraagt om te komen optreden denk ik dat je het antwoord al kan raden.” (lacht)

Tekst: Mathilde Krol