Leonie blaast in Glabbeek 100 kaarsjes uit: “Ik wil vooral nog letten hoe anderen werken”

100 jarige Leoni
Maandag 12 juli was het feest in Attenrode, een deelgemeente van Glabbeek. Julia Leonie Dereze-Lecocq, iedereen kent haar als Leoni, werd er 100 en, ondanks de coronacrisis wilde familie en zoon Omer dat niet zomaar laten voorbijgaan. Het huis werd versierd, bloemen geleverd en burgemeester Peter Reekmans en schepen Kris Vanwinkelen (Dorpspartij) mochten het glas komen heffen op de eeuweling. “Goed eten en vooral dagelijkse kost houdt een mens gezond.”

Dat Leoni zoiets zegt, hoeft niet te verbazen want haar leven lang kookte ze heel graag en stond ze met plezier achter het fornuis. “Op school kookte ik het beste van allemaal. Ik had wel enkele geheime ingrediënten want in onze tuin stonden veel groenten en ook kruiden.”

Wanneer ze later ging werken, ze werkte een tijdje voor een gezin op de Grote Markt in Leuven, kookte ze ook met plezier voor anderen. “Ik maakte altijd eten tegen de middag, niet tegen ’s avonds. Wanneer ik later in een stovenwinkel aan de slag ging, maakte ik ook voor hen het eten. Die vonden dat tof want zo moesten ze er zelf niet meer aan beginnen nadat ze de winkel hadden afgesloten. Later genoot mijn gezin en mijn kleinkinderen ook wel van mijn kookkunsten (lacht).”

Liefde op het eerste gezicht

Haar man, Albert Dereze, leerde ze kennen op café. “Er waren toen geen discotheken en we kwamen toevallig in hetzelfde café terecht. We geraakten er aan de praat en ik was op slag verliefd. We zetten een plaatje op en dansten samen en van het ene kwam het andere”, herinnert ze zich levendig. 

Na hun huwelijk, in 1946, ging Leonie mee aan de slag op de boerderij. “Tot dan gaf ik al mijn centen altijd af aan mijn ouders. Wij woonden lang in een lemen huisje en we zeiden dan altijd heel fier dat het geld diende om de nodige bakstenen te betalen. We mochten een beetje houden en daar spaarden we dan mee om er bijvoorbeeld zijden kousen mee te kopen, die waren duur in die tijd. Mijn zus was een professionele naaister en maakte onze kleren, zo ging dat toen. Na ons huwelijk hadden we eventjes enkele beesten, niet veel hoor zo’n 3 à 4 varkens, maar algauw schakelden we over op aardbeien, dan appelen en tenslotte peren. We hebben er hier veel geplukt hoor (lacht).”

Lees verder onder de foto.

Man Leoni
Haar man leerde ze kennen op café (repro Desmet).

Jammer genoeg stierf Albert al in 1987, hij was amper 66, en sindsdien ontfermt zoon Omer zich over zijn moeder. “Natuurlijk is het fantastisch om te zien dat ze nog zo goed is. Tot vorig jaar sliep ze nog boven maar net voor nieuwjaar is ze gevallen, ik hoorde opeens een slag boven en toen ik ging kijken lag ze op de grond. Ze brak daarbij haar heup en moest geopereerd worden. Nadien moest ze even naar een revalidatiecentrum maar daar wilde ze zo snel mogelijk weg want de mensen daar waren oud, zij niet (lacht). Die periode was moeilijk want door de coronamaatregelen kon ik haar maar weinig bezoeken. Toen ik toch eens mocht gaan liep ze alweer rond, weliswaar met behulp van een trolley. De verpleegster wist mij te vertellen dat dit zeldzaam was."

Lees verder onder de foto. 

Huis Leonie
Het huis werd versierd n.a.l.v. de honderdste verjaardag van Leoni.

Diezelfde coronacrisis zorgde er ook voor dat ze de voorbije periode ook thuis weinig andere mensen kon en mocht zien. “De familie had schrik om haar te besmetten maar voor haar verjaardag kwamen er toch wel wat mensen langs, we hebben beiden ook onze 2 prikken al gekregen. Corona is erger dan de wereldoorlog, ons ma vindt dat ook. Een nicht van mij werd in die periode opgenomen in de psychiatrie en stierf er even later alleen want ze mocht geen bezoek ontvangen”, vertelt de zoon die hoopt dat zijn moeder nooit naar een rusthuis moet. “Dat zou ze heel erg vinden, hopelijk gebeurt dat nooit.”

Of Leonie nog iets op haar bucketlist heeft staan, willen we nog weten. “Ja zenne, Ik wil letten hoe de anderen werken”, besluit ze lachend.

We wensen haar alvast nog veel jaren. 

Burgemeester en Leoni
De burgemeester en de schepen mochten mee het glas heffen op de 100ste verjaardag van de Glabbeekse.

Lees meer over