Warandebos in Rummen verbergt dramatische gebeurtenis

In 1356 begon de ambitieuze Arnold van Rummen met het bouwen van een imposante waterburcht. Hoge torens, een ringmuur en maar liefst drie cirkelvormige grachten moesten het graafschap Loon beschermen tegen de troepen van de prins-bisschop van Luik. Helaas gebeurde het onvoorziene. 9 jaar later, op 11 augustus 1365 en ondanks Arnolds verbetenheid, zijn sterke burcht én het buskruit dat hij – wellicht als eerste in de Lage Landen – ter beschikking had en kwistig gebruikte in de strijd, werd negen weken later het graafschap Loon ingelijfd bij het prinsbisdom Luik.

De burcht werd vernield en brandde af. Het verhaal van Arnold en het einde van het graafschap Loon liggen vandaag begraven onder een prachtig bos, dat ontstaan is op de ruïnes van Arnolds burcht. De contouren van de grachten rond de burcht kan je nog altijd zien. Het kleine bosje heeft een prachtig reliëf en omdat het zo oud is, groeien en bloeien er in het voorjaar pareltjes zoals de bosanemoon en andere sierlijke voorjaarsbloemen.

Naast het wandelpad staan heel wat meerstammige bomen van respectabele leeftijd. In de oude grachten staan de bomen meestal in het water en als je tijdens het wandelen goed naar de bodem kijkt, ontwaar je de niervormige slaapplekken van reeën.

Samen met de Intergemeentelijke Onroerend Erfgoeddienst Zuid-Hageland en Regionaal Landschap Zuid-Hageland werkt de gemeente de komende jaren aan een beheerplan voor het bos, dat zowel de unieke natuur- als de mysterieuze erfgoedwaarden in ere herstelt. De komende jaren organiseren de partners wandelingen en educatieve activiteiten om het verhaal van Arnold van Rummen opnieuw tot leven te wekken én de natuurpracht van het Warandebos nog meer te doen schitteren.

Het Warandebos bevindt zich aan wandelknooppunt 414 van het Wandelnetwerk Getevallei. Het verhaal van de waterburcht van Rummen vind je terug in het boek over de geschiedenis van de gemeente van Guy Leus.