Somalische vluchteling en auteur helpt kinderen om iets te maken van hun leven
Zelf ontvluchtte Ayan, moederziel alleen, haar land jaren geleden en kwam ze uiteindelijk in ons land terecht. “Ik heb best moeten strijden om er te geraken en het was niet altijd makkelijk. Ik besef heel goed wat die kinderen doormaken, zeker door te tolken, en ik zie dat ze nood hebben aan hulp met hun huiswerk en dat ze voelen dat ze nergens thuis horen. We moeten investeren, als we willen dat de jeugd goed terecht komt en ervoor willen zorgen dat de volgende generatie alle mogelijkheden krijgt. Opvoeding en onderwijs is nooit verloren tijd of geld. Ooit heeft iemand tegen me gezegd: geef het op, dat was een druppel op een hete plaat. Ik heb er mijn woordenboek op nageslagen, maar dat woord stond er niet in. Ik geef niet op, ik ga door. Als je erin slaagt om ook maar één kind aan een diploma te helpen, dan is al de tijd die je eraan spendeerde meer dan de moeite waard.”
Lees verder onder de foto.
Al 12 jaar bezig
Intussen is Ayan al 12 jaar bezig met het begeleiden van kinderen. “Al mijn vakantiedagen gaan er naartoe. Ik verkoop zelf gemaakt eten op de kerstmarkt en ik organiseer een jaarlijkse benefietconcert en etentje , met dat geld helpen we de kinderen die de mogelijkheid voor onderwijs niet hebben in Afrika maar ook diegenen die, in Vlaanderen ,extra hulp nodig hebben en ik geef ook infosessies over vluchtelingen, zodat de kinderen van hier ook beseffen wat ze hebben en vooral het feit dat anderen dat niet hebben. We helpen de kinderen die thuis een andere taal spreken, we helpen ze met hun huiswerk en leren ze de cultuur dit land. We leren ze dat enkel hun eigen angst en de negativiteit rond hen obstakels een obstakel zijn, dat voor elke deur die dicht gaat, een andere opent. Waarom doe ik dat alles? Omdat ik weet hoe het voelt om nergens bij te horen en er niemand is die in jou gelooft en je niet helpt bij je huiswerk, terwijl je de taal niet spreekt maar toch slim bent. Ik heb nooit opgegeven tot ik later ook mensen gevonden heb die mijn veerkracht ingezien hebben, ik wil hen helpen en ondersteunen. We krijgen nu al veel vragen maar voorlopig kunnen we niet aan elke vraag antwoorden, we hebben niet voldoende vrijwilligers maar we zijn volop aan het zoeken naar mensen die willen helpen. Uiteindelijk komt alles goed. Van jongs af aan moet je dat meegegeven, opvoeden, investeren en hun kracht versterken. Ik dank ook KSD dat ze ook inzien dat hulp nodig was en ons hun school openstellen. We hopen dat we samen een succesverhaal kunnen neerschrijven."