Allereerste Parijs-Nice was Oost-Brabants onderonsje
De rittenwedstrijd was een idee van uitgever Albert Lucas voor zijn twee dagbladen, Le Petit Journal en Le Petit Nice. Die eerste wedstrijd werd een ware triomf voor onze streekgenoten Fons Schepers en Louis Hardiquest. Schepers won de eerste rit van maar liefst 312 km en pakte het eindklassement. Hardiquest eindigde tweede in de eindstand. Beiden zouden het jaar nadien ook deel uitmaken van de Belgische ploeg in de Ronde van Frankrijk. Schepers moest toen opgeven.
Fons Schepers fietste een indrukwekkend palmares bijeen. Hij won als onafhankelijke in 1929 Luik-Bastenaken-Luik, een prestatie die hij in 1931 en 1935, maar dan als prof, zou herhalen. In 1931 werd hij Belgisch kampioen op de weg en in het tijdrijden. In 1933 zegevierde hij in de Ronde van Vlaanderen. Er staat één etappezege op zijn palmares in de Ronde van Frankrijk en drie in de Ronde van Spanje.
Schepers was afkomstig van Neerlinter. Later vestigde hij zich in Tienen. “Stel u eens voor: een boom van een vent, altijd lachend, steeds even minzaam, vriendelijk en stil in de omgang, eerlijk en behulpzaam in koers, voorbeeldig van gedrag in alle opzichten…. Enfin, Fons Schepers is de braafste jongen van heel Haspengouw en een zeer schoon figuur in de Europeesche wielerwereld!”, lezen we op de site wielerverhaal.com. “Schepers was om en bij de 80 kg voor 1,80 m. Bij de juniores groeide hij uit tot ‘De Schrik der Kermiskoersen’.” Na die eerste Parijs-Nice won Fons nog een hele reeks etappezeges in diverse rittenkoersen en eendagswedstrijden.
Op het einde van het wielerseizoen 1935 gaat het plots bergaf. Schepers stopt en wordt beenhouwer. Niet voor lang, want de koers kriebelt. Na enkele maanden hervat hij de trainingen en zit binnen de kortste tijd terug op niveau. In de Vuelta finisht hij drie keer eerste. 1938 betekent het definitieve wielereinde van deze toch wel impressionante renner.
Net als Schepers fietste ook Louis Hardiquest in een groot aantal wedstrijden als eerste over de meet. Hij kwam als snel in het kielzog van zijn streekgenoot Schepers. In zijn eerste jaar als onafhankelijke zegevierde hij in de Ronde van Haspengouw en in een etappe van de Ronde van Catalonië. 1933 betekende zijn doorbraak met die knappe prestatie in Parijs-Nice, een overwinning in de Tour van Corrèze, de Omloop der Vlaamse Gewesten en tal van ereplaatsen. Zijn belangrijkste zege is zonder meer zijn overwinning in de Ronde van Vlaanderen in 1936. Louis kon ook aardig zijn mannetje staan op de wielerbaan en als veldrijder. Sportrevue herdoopte hem tot Binda Hardiquest, naar de Italiaanse wereldkampioen Alfredo Binda. Hij stond ook op het podium in Parijs-Roubaix, Parijs-Brussel, Luik-Bastenaken-Luik. Waarschijnlijk zou zijn lijst met ereplaatsen veel langer geweest zijn indien hij niet in eigen land had moeten opboksen tegen wielerclans uit het Antwerpse, het Brusselse en beide Vlaanderens.